Nee ikzelf ga niet emigreren naar Zuid-Korea, maar een zoekmaatje van mij wel!
Begin 2011 hebben Riemer en ik elkaar leren kennen via Pieppiep.nl, dit is een forum door zoekers voor zoekers.

Riemer, alias “Ommenaar”, woonde toentertijd in Ommen en was opzoek naar een zoekmaatje. Hier heb ik toen op gereageerd en zodoende zijn we met elkaar in contact gekomen.
Samen zoeken is veel leuker dan alleen! Het is super leuk om op het veld elkaar de “verse” vondsten te laten zien en mee te delen in de vreugde van het vinden.
Ook de kennis die eenieder bezit over vermoedelijk interessante zoekstekjes kun je delen met elkaar.

Riemer komt van origine uit Friesland en wist daar de interessante plekken wel te vinden.
Zo hebben we heel wat avonturen beleefd in Friesland, bij mij in de buurt, maar ook in Drenthe omdat die regio ons aantrok m.b.t. oudere stortakkers.

Uiteraard is in de loop jaren van alles wat betrekking heeft op metaaldetectie op het pad gekomen en hebben we enorm veel leuke zoek avonturen beleefd!

Riemer is deelgenoot geweest van team Detetorandus en is ook  diverse malen mee geweest naar Engeland op avontuur.
Hierdoor is zijn zoekvriendengroep danook flink uitgebreid, en zijn we een hecht groepje geworden.

Nu de emigratie toch wel dicht bij is, eind dit jaar vertrekt hij, kwam er behoefte naar boven bij enkele heren (waar hij ook met enige regelmaat mee zoekt) om als afsluiting een kort zoekweekend te organiseren.

Niet omdat we elkaar nooit meer zullen zien, maar Zuid-Korea ligt niet bepaald om de hoek.
Je kunt niet elkaar op een zondagochtend even appen voor een korte zoeksessie in de middag.

Zo gezegd zo gedaan, met een beperkt gezelschap zijn we afgelopen 14 en 15 september een weekendje naar Zandvoort geweest.

Eigenlijk is half september een beetje te laat voor het strand zoeken, want het hoogseizoen is al enkele weken voorbij en de meeste vondsten die daar lagen zijn al gevonden door concullega zoekers.
Dit wisten we uiteraard van te voren maar dat mag de pret niet drukken. Gewoon even lekker met elkaar uitwaaien en zwiepen!

Het weekend was geweldig, zaterdags hebben we ruim 5 uur achter elkaar gezocht, ik gok dat we per persoon gemiddeld een euro per uur hadden, dat is in het hoogseizoen wel anders.
Enkele sieraden zijn door ons gevonden maar helaas was het vrijwel allemaal “bling bling” Het valt sowieso op dat het “bling bling” gehalte aan gevonden sieraden op het strand steeds meer de overhand krijgt. Ik had een ringetje wat op zilver lijkt maar het niet is, en een zo genaamd “Turks oog” die rand van het oog lijkt wel van zilver te zijn. Een Turks oog is een symbool van bescherming, en dat is uiteraard altijd welkom en leuk om te vinden! Ook vond ik 3 casinomuntjes en een Oekraïense munt, 10 Hryvnas. Ook leuk want die had ik nog niet eerder gevonden.

Mijn vondsten:

 

S’ avonds zijn we uit eten geweest  bij “Greek cuisine Filoxena”, als je van lekker Grieks eten houd dan is dit absoluut een aanrader!

Aansluitend zijn we het casino ingedoken, dan zie je het “gamblers bloed” bij de heren wel actief worden. Erg leuk om te doen, maar wat opviel; de meeste heren konden aan het begin van de avond toch een leuke winst incasseren, maar aan het eind van de avond was de winst weer "met de noorderzon” vertrokken.

 

Rond 1:00 uur was het welletjes en zijn we naar onze BenB “Hotel at Sea” gegaan.

De hotelkamer waar ik sliep bood ruimte voor 4 personen, afgescheiden door een tussenwandje.
Leuke en nette hotelkamers!

Slapen lukte niet echt die nacht aangezien achter het tussenwandje een professionele houtzagerij actief was.….ik noem verder geen namenlaugh

De volgende ochtend zijn we gegaan voor een goed ontbijt bij Beachclub 10.
Schitterende locatie, strak aan het strand.

Als zoekvrienden moeten we natuurlijk iets unieks geven aan de emigrator.
Iets wat gelijk herinneringen oproept als hij het gaat bekijken.

Randy kon helemaal losgaan met zijn creativiteit en heeft een schitterend “memories schatkistje” in elkaar geknutseld. Compleet met schatkaart, een 3d-geprinte "Royal sheild of arms", en foto’s van onze zoekavonturen.
Ook de binnenverlichting mocht niet ontbreken, als je het kistje opendoet dan lijkt het net alsof het goud je tegemoet blinkt.  

Uiteraard was onze Riemer wat ontroerd, ik weet zeker dat hij nog vaak even in het kistje zal kijken om de met ons gedeelde herinneringen op te snuiven.

Na een goed ontbijt werd de terugtocht weer ingezet naar huis want ik moest door naar een ander feestje.

Riemer, Edwin, Jasper, Wilfred en Randy bedankt voor het onvergetelijke zoekweekend!